2016-10-05

Toch een lange reisdag

4-10
Van Hahei gaan we naar Whakatane. Maar het plan was om dat in 2-en te doen. Echter doordat de wegen iets rechter zijn schiet de reis beter op en zijn we rond het middaguur al bij Tauraga. Dan maar door, direct naar Whakatane voor de White Island Tour. Onderweg is het landschap mooi maar niet spectaculair. We omzeilen de tolweg. Dat blijft toch een beetje spannend omdat de ‘free road’ er steeds op het laatste moment van af gaat. Tussen Tauraga en Whakatane rijden we langs de spoorlijn, het is allemaal enkelspoor. We zijn ook al regelmatig spoorwegovergangen4 tegen gekomen, alleen knipperlichten, maar soms zelfs die niet. Maar nog geen trein. Vandaag hebben we de goederentrein gezien. Dus de rails zijn wel degelijk in gebruik. In Whakatane rijden we eerst even langs de beschikbare campsite; er is een free campsite op een parkeerterrein of Whakatane holiday camp. Beiden vinden we niet aantrekkelijk. Eerst maar even langs het boekingskantoor van de White Island Tour. We reserveren maar vanwege de weercondities is het niet zeker of ze morgen uitvaren. Ze gaan ons bellen tussen 19.00 en 20.00 uur vanavond. We kiezen uiteindelijk toch voor 1 nacht het Whakatane holiday park. Zeker te duur voor wat ze bieden, maar ja wel dichtbij het centrum en Whakatane zelf als de tour toch doorgaat. Omdat we zo dichtbij het centrum zitten besluiten we uit eten te gaan. Zou pas de 2de keer zijn in deze vakantie.   Bij de receptie vraag ik een advies voor een restaurant, gewoon goed eten voor een redelijke prijs. 😀😀 We gaan lopend en eerst langs de hoofdweg met winkels. Eindelijk komen we hier een vodafoonwinkel tegen, daar moeten we zeker morgen heen voor het internet. We drinken een drankje bij een of andere yuppen restaurant en gaan dan op het op gegeven adres af ‘ the daily roast’ . Juist….dat is dus een soort macdonalds/burgerking-achtig concept waar small-medium-large porties van rundvlees, varkens, lams of kip met aardappel, pompoen, en andere soorten groenten wordt verkocht. Plastic tafels en stoelen en veel zware mensen die dit minstens 3x of meer in de week eten. We besluiten er toch voor te gaan. Het is uiteindelijk prima eten, maar in een wat ongezellige ambiance. Om 19.30 gaat de telefoon. Het doorgaan van de tour is nog steeds onzeker, vanwege het weer. Ze bellen ons morgenochtend vroeg om 8.00 uur maar dan moeten we wel om 8.45 bij de boot zijn. Dat gaat ons lukken. Nu is het toch wel handig dat we in ‘town’ gebleven zijn. Weer geen internet dus we blijven nog even uit de lucht.