2016-10-18

Two tails, twee staarten

18-10
Vandaag staat de walvis toer op het programma. We hebben geboekt voor de toer om 10.30 uur. Dus we lopen om 9.45 uur de campsite af. 2 x links en dan zijn we er. Wij doen het al de hele vakantie ‘verkeerd’ of zo kun je het ook stellen op een andere ‘eigen’ manier. Normaliter kom je aan eind middag, beginavond heb je inmiddels al geboekt voor de toer de volgende dag. Betaal je voor een nacht de campsite, rij je de volgende ochtend voor 10.00 uur de campsite af en parkeer je de camper voor de deur van de toeroperator en rij je vervolgens naar de volgende campsite. Wij boeken dan twee nachten en gaan de volgende dag door. Maw we doen het rustiger aan, maar we hebben dan ook langer vakantie dan de meesten. Vandaag dus de walvistoer. Als we aankomen staat er een behoorlijke rij, goede business dat zoeken naar walvissen in de vrije natuur🙄. De toer van 10.30 zit al vol dus we pakken de volgende om 11.00 uur. De hele toer duurt ongeveer 2,30 uur. Om 11.00 uur de verplichte veiligheidsinfo en dan de bus in naar de boot, ongeveer 10 minuten rijden. De chauffeur van de bus heet ons welkom. Wat me brengt bij een cultuuraspect van NZ tov Nederland. Wij zijn onze sociale waarde verloren in de afgelopen jaren. In NZ zijn ze dat nog niet. Iedereen is vriendelijk of je nu bij de kassa komt van de countdown, service en informatiepunten, of gewoon in de bus of op straat. Bv in Wellington zeiden de passagiers in de bus tegen de buschauffeur niet alleen ‘ hallo’ maar bij het uitstappen bedankte men hem voor de rit en wenste hem nog een prettige dag of avond. Uiteraard deed de buschauffeur hetzelfde. En niet een keer maar iedereen deed dat, dus wij ook. Nu ga ik niet zo vaak meer met de bus…. Maar ik wed dat dat niet standaard bij ons busvervoer in Nederland. Goed ook bij de toeroperators is men vanaf de kassa tm de kapitein van de boot vriendelijk en groetend en automatisch reageert men daar positief op. Uiteraard zit het ook al in de wijze van begroeting: ‘hi, how are you’ met het antwoord ‘ I am fine’ en vervolgens ‘how can I help you?’ (hallo, hoe gaat het met u/je?, het gaat prima met mij, wat kan ik voor je/u doen) tov Nederland: goedendag, wat kan voor u/je doen? 

Maar goed eenmaal aan boord van de boot gaan we op volle kracht richting een onderwater canyon van meer dan 1000 meter diep ergens voor de kust. Hier zwemmen de sperm whales. Ze zoeken ze op obv zicht (spuiten) en mbv ultrasone geluiden. De boot voor ons heeft er een ‘gespot’ dus daar gaan we op af. Je kan de whale toer ook doen met vliegtuigjes of helikopter. Vliegtuigje is net zo duur als de boot. Helikopter is 2x zo duur. In de 2.30 minuten spotten we 2 whales. Is ongeveer het gemiddelde van deze toers. Het mooiste is eigenlijk als ze weer onderwater duiken dan gaat in een keer de staart omhoog. Ze blijven dan ongeveer ruim een uur onderwater. Daarna zijn ze zo’n 15 minuten aan de oppervlakte oa om te ademen. De boot maakt op zee behoorlijke klappen bij het varen, en bij het stilliggen is er behoorlijke deining. Na 2.30 uur gaan we weer naar de haven en met de bus terug. Rob   Zijn gestel heeft op deze bootreis niet helemaal goed gereageerd. De rest van de middag brengen we door met lezen en uitrusten. Het is prima weer. Rond 18.00 uur gaan we richting centrum van Kaikoura voor rood vlees (steak) en patat. Er moet wat stevigs, zout en vet in.