2016-11-04

Sloopvogels

4-11
Als we wakker worden hangt de bewolking bijna op het dak van ons camperhuis. Oké we krijgen waarschijnlijk dus het standaard 250 dagen Milford sound weer; regen en laag hangende bewolking. Ze hebben er een opbeurend gezegde bij : ‘regen in de Milford sound zijn alleen beginnende watervallen’. Leuk geprobeerd🤔. Maar goed we gaan toch. De weg van Te Anau naar de Milford is 120 km en die moet je ook weer terug rijden. Ons plan is een dag naar de Milford toe rijden, overnachting, volgende dag boottocht en dan weer terug rijden. We hebben een kaart waarop interessante stopplaatsen en mogelijke kleinere en langere wandelingen staan. Er wordt gewaarschuwd voor de vele touringcar bussen die helemaal uit Queenstown komen met toeristen en voor de Homer tunnel, die niet door de veiligheidskeuring van tunnels komt en dus voor eigen risico is. Gewaarschuwd weg op dus. Op de heenweg veel regen en laag hangende bewolking die de uitzichten belemmert. Er zijn slechts enkele andere auto’s, campers of bussen ook op weg of komen terug. Mmmmm heeft dat met het voorseizoen te maken of hebben anderen wel goed naar de weerapp gekeken en besloten niet te gaan. Een aantal uitstappunten slaan we over, zoals bv de mirror lakes en wandelingen van 3 uur. Het regent te hard. Bij weg werkzaamheden zie ik opeens een vogel over de weg lopen. Deze loopt tussen de auto’s door. ‘Weer zo’n vogel die niet heeft leren vliegen?’. Rob pakt zijn camera en zet het beest op de foto. Achteraf zegt rob: ‘ die andere automobilist keek me al een beetje meewarig aan’😏. 
We komen bij de Homer tunnel, deze wordt gelukkig gereguleerd door stoplichten en een bord die je precies vertelt hoe lang je nog moet wachten en wanneer het tijd is om je klaar te maken om de tunnel in te rijden. De tunnel is 1270 meter lang, lekt en is slecht verlicht. Maar met 30 km per uur niet zo’n probleem. Aan de andere kant van de tunnel zit naast de kant van de weg nog zo’n grote vogel. Grijs/groen met een grote kromme snavel. Wederom fotograferen we het beest dat in zijn geheel niet bang is😳. Na de Homertunnel vernauwd de weg zich en zitten er weer een paar eenrichtingsstukken/bruggen. Bij de Chasm stoppen we op een parkeerplaats om een bezoek te brengen aan de rivier die zich met veel geweld door rotsen perst. Bij de ingang een bord: don’t feed de birds’. We zijn de auto nog niet uit of Rob zegt; ‘die vogels kunnen dus wel vliegen’. Juist dit zijn dus de beruchte ‘Kea’s een papegaaien soort. Elke auto en camper krijgt een behandeling. Toeristen moeten er om lachen en nemen foto’s maar als 1 of meer Kea’s je auto of camper onderhanden hebben genomen, heb je schade en lach je toch iets minder hard. Onze antenne was er af net als bij alle campers. Rubber, plastic, siliconenkit, doppen, antennes… Niets is veilig voor deze sloopvogels.
Bij de Milford sound aangekomen is het 12.00 uur. We kunnen vandaag ook nog een cruise doen en er vandaag ook weer terug rijden naar Manapouri. Reden: het stikt er van de zandvliegen en die Kea’s zijn toch minder leuk. Aldus wordt besloten. De boottocht is leuk maar met mooi weer beter😒. Aan het eind van de boottocht regent het minder en komt de zon bijna te voorschijn. Met de terugrit hebben we dus mooiere uitzichten en zijn ook de Mirror lakes erg leuk. 
‘A avonds checken we in bij Possum lodge motel en holiday park aan het lake Manapouri. Hiervan kan je boottochten boeken naar de Doubtful sounds. Deze zijn aanmerkelijk duurder omdat je er niet met eigen vervoer kan komen. Een van de aantrekkelijkste onderdelen van de tour is het bezoek aan de waterkrachtcentrale maar die is uit het programma vanwege onderhoud. We besluiten om deze tour te bewaren voor ons volgende bezoek aan NZ😀.