2016-11-05

Overbruggen

5-11
Vandaag overbruggen we de afstand van Manapouri naar Invergarcill. We rijden de sh99, de southern scenic highway. Na ongeveer 20 km komen we een bord Rakatu wetlands tegen 1km. We besluiten het onverharde pad in te gaan. Na 1km komen we inderdaad op een soort van parkeerplaats terecht met borden waarop uitleg, routes en tijdsduur staan. Zoals al eerder gezegd is dat erg goed voor elkaar in NZ. We besluiten route 2 van ongeveer 1 uur te lopen. De wetlands zijn aangelegd op een stuk dat oorspronkelijk de overloop was van de rivier Waiau. Doordat deze rivier tegenwoordig gebruikt wordt voor het opwekken van elektriciteit is het overloopgebied niet meer nodig en omgezet in wetlands. Een mooi gebied en leuke wandeling. Daarna gaan we door. We rijden door een grote vallei met voornamelijk schapen, koeien en herten boerderijen/stations. We stoppen in Clifden, bij de suspension bridge van 1899. Deze is inmiddels dus 117 jaar oud en uiteraard niet meer in gebruik maar soort van museum stuk. Deze brug verbond de twee oevers van de rivier Waiau. Na de lunch vervolgen we de weg en met een bocht rijden we ineens weer langs de kust, de Te Waewae Bay. Uiteraard stappen we uit bij Crest lookout point, die dolfijnen en walvissen zouden zomaar voorbij kunnen zwemmen en bij Orepuki waar ‘gemstones’ (edelstenen) op het strand kunnen worden gevonden. Een paar Indische mensen zijn aan het zoeken en komen met een zakvol stenen van het strand af. Ik zie er niet een maar ja ben er ook niet zo in geïnteresseerd. Rob komt met een mooie platte groenkleurende steen aan. Die nemen we mee als souvenir. De groene kleur is echter weg als de steen is opgedroogd, en gewoon grijs😂. Het laatste deel zo’n 50 km tot en met Invercargill is vergeleken met de wegen die we tot nu toe gereden hebben bijna saai te noemen. We checken in bij Invergarcill top ten holiday park. Na een uurtje relaxen in het zonnetje slaan we een voorraad boodschappen in bij de Countdown zodat we weer een paar dagen kunnen overbruggen.