2016-11-06

Wat beweegt daar?

6-11
Na het ontbijt, gaan we weer op pad, richting de Caitlins. In Invergarcill rijden we nog even langs de Countdown om onze favoriete snack te halen, die was gisteren uitverkocht. Maar helaas vandaag ook nog. En ook in de 2e Countdown zijn ze vandaag niet meer verkrijgbaar. Jammer. Na Invergarcill pakken we sw sh92 op richting Fortrose. Daar wil ik eerst langs de ‘i’ voor informatie omdat vanaf deze plaats een aantal bezienswaardigheden langs de kust te zien zien waaronder zeeleeuwen. Pinguïns, slope point (dit is het meest zuidelijke punt van NZ), petrified forest, watervallen, etcetera. De ‘i’ in Fortrose is tevens cafe/restaurant dus na een kopje koffie, een plattegronden informatie van de leuke jonge dame die ons bediend, gaan we op weg. In plaats van de sh92 nemen we delen van de old heritage route, die wel deels onverhard is. Deze mogen we van Apollo eigenlijk niet rijden maar ja…. We hebben al eerder, per ongeluk op onverhard gereden en trouwens de geasfalteerde wegen zijn soms slechter dan onverhard. Na Fortrose komt eerst Waipapa point met mogelijk zeeleeuwen en de houten vuurtoren uit 1881, neergezet na een scheepsramp (als de koe verdronken is dempt met de sloot). Als we aankomen is het grijs en waait het behoorlijk maar het regent nog net niet. We lopen eerst langs de vuurtoren en daarna na het strand onderweg komen we over gras en vanuit Kaikoura weten we dat ze ook daarin kunnen liggen. Uitkijken dus. Niets, geen zeeleeuw te bekennen.nu blijven de meeste mensen ongeveer op dat punt staan. We zien ze niet, dus zullen ze er ook wel niet zijn en keren terug. Echter, zeeleeuwen en zeehonden lijken in slaap op rotsen, dus …. Welke rots gaat straks bewegen. Nou niet een dus. Dus ik stel voor om even stukje langs de kust te lopen tot de volgende hoek. Ver op het strand tegen die volgende hoek aan ligt namelijk iets dat ook een rots of grote boomstam kan zijn, maar ook…. Als we er naar toe lopen gebeurt er helemaal niets. Dus ik zeg tegen Rob volgens mij is dat een zeeleeuw maar ik krijg hem niet scherp. Kijk eens met je lens. Mmmm dat lijkt er toch wel een. We klimmen op de kant om ‘het’ van boven te benaderen. 
Ik blijf op veilige afstand want ik ben ook niet zeeleeuw-proof😥. Rob gaat echter veel (te) dichtbij. Ik roep naar hem ‘niet te dichtbij’ en op dat moment begint de rots te bewegen. Komt overeind en laat flinke tanden zien en grauwt…. Tsja dat levert wel meteen betere foto’s op dan in ‘rotsstand’. Na een aantal foto’s en uiteraard op grotere afstand laten we de zeeleeuw met rust. Op de terugweg begint het te regenen maar dat maakt ons niet zoveel meer uit. Op naar Slope Pont, het meest zuidelijke punt van NZ. We zijn bij Cape Reina, het meest noordelijke punt geweest en nu dus bij het meest zuidelijkste punt. Het contrast kan niet groter zijn in het punt zelf en de aankleding ervan en in weer. Dan gaan we naar Curio Bay en daar zullen we overnachten op het Curio Bay holiday park. De recensies over dit park zijn over het algemeen slecht: prachtige locatie, maar voorzieningen vreselijk en dat voor een te hoge prijs. Ook een Nederlands stel dat we gisteren in Invergarcill spraken beaamde dat. En inderdaad: locatie prima, toilet ….mmm, douche…out of order en als deze wel had gewerkt had ik er geen gebruik van gemaakt, trouwens van de toilet maak ik ook geen gebruik….brrrr. Dus 30 NZ is alleen voor de locatie en die is goed. Alhoewel het regent gaan we om half 5 het strand op bij het petrified forest. Ze hebben hier een kolonie zeldzame geel-oog pinguïns die aan het einde van de dag terug komt, na een dag vissen, om jongen de voeren. In regenkleding gaan we naar het strand. Na ongeveer een uur zie ik er opeens een uit het water komen. En later nog een. Rob kan redelijk dichtbij komen dit keer en heeft mooie foto’s kunnen maken. Echter trekt daardoor ook andere mensen aan die uiteraard ook voor de mooie foto’s komen. Bij de 2e pinguïn trekken we ons terug, de mensen zitten teveel tussen de pinguïn en zijn nest en dan is er de kans dat hij om draait. Uiteindelijk begrijpen de anderen het ook en trekken zich ook terug. Uiteindelijk fotograferen we ook nog een pinguïn op het strand bij Curio Bay. Om 19.00 uur gaan we voldaan naar ons camperhuis. Het wordt een laat diner…maar wel pasta met verse zalm, garnalen en broccoli😋. Heerlijk met een NZ wit wijntje.