2016-09-29

90 miles !?

Om 9.00 uur staan we samen met een Australisch stel, bij de receptie klaar om opgehaald te worden. De touroperator is “Harrisons cape runner”. We hebben deze geboekt via de receptie. Dit is een van de weinige operators die over het strand terug rijden. Van Awanui tot cape Reigna is het al met al nog zeker een 100 km. De chauffeur is tevens gids. Onderweg stoppen we achtereenvolgens bij de locale ijsco verkoop, binnenhaven, uitkijkpunten, we krijgen een lunch op het strand, uiteraard stoppen we bij cape Reigna en duinen waar we kunnen sandboarding. Waarna we over het strand weer terug rijden. De tocht met deze maatschappij is een aanrader. Cape Reigna is een toeristische trekpleister. Veel bussen en nationaliteiten echter in vergelijking met onze toeristische attracties niet druk te noemen. Cape Reigna is bijna het noordelijkste punt van het Noorder Eiland met daarop een vuurtoren. Het meest noordelijke punt is nog 70km verder maar ja om de hele infrastructuur om te leggen kost veel geld. De Tasman zee en de Pacific Oceaan komen elkaar hier tegen. Bij mooi weer en een kalme zee is het kleurverschil goed te zien. Wij hadden heel veel geluk met het weer en op de foto’s is het kleurverschil duidelijk. Het sandboarden is leuk en een aanrader aan iedereen om eens te proberen, neem wel schone kleding mee. De landing was voor de meesten in het water, en we waren pas halverwege de tour. Wij hebben 2 Duitse jongedames gefilmd met hun camera  👍. Onze goede daad vaN vandaag zit er weer op. Zij vertelde 7 maanden in NZ te gaan verblijven, hadden er net 4 weken opzitten. Hadden een auto gekocht en waren nu ergens aan het ‘housesitting’ voor mensen die op vakantie waren. Klonk goed. Op de terugweg op het strand nog een paar keer gestopt. Bij de laatste stop heeft de chauffeur/gids  in zee nog een aantal schelpen opgevist, geen mossel, geen oester wel een delicatesse waar de locals veel op zoeken. Nu ook. Ze zijn rauw te eten maar indien niet goed gekookt dan wordt het een soort rubber. De chauffeur checkt of hij de strandopgang op kan. Als hij terugkeert naar de bus rijdt achter hem langs een local met een gewone auto zich vast in het mulle zand. Daar kan de bus dus niet langs. Met alle mannen uit de tour wordt de auto uit gegraven en achteruit terug geduwd. De gids vertelt hem hoe hij vervolgend de barrière moet nemen alleen dat hij eerst gaat 🤔.  Op het eind van de tour nog langs het museum en de shop, vergane glorie (al 7 maanden geen manager, gaat hard achteruit). In deze ‘ store’ verkopen ze oa stukken uit kauri’s uit het moeras. Honderd duizenden jaren oud. Prijs van de stukken liegt er niet om. Een salontafel doet al gauw 20.000 euro of meer. Terug van de tour rond 16.00 uur. Tijd voor koffie en nog even in het zonnetje. Morgen gaan we richting Paihia, de Bay of Islands.

O ja 90 miles is de naam die captain Cook aan dit landschap gaf, vernoemd naar 90 miles dessert vanwege de lange rij duinen die hij vanuit zee zag. Dessert werd Beach, vandaar 90 miles beach. En de 90 miles is niet helemaal accuraat maar ach een kniesoor die daar op let😏.