2016-10-20

De mailboot en “green mussels”

zijn minst kopen of eten. Dus de crayfish. Het smaakte prima, smaakte het 63 euro waard? Nou laten we het zo stellen: de steak met patat van gisteren voor 15 euro pp vonden we minstens net zo lekker. Goed vandaag staat de Pelorus mailboot op het programma. Deze mailboot vaart 3x per week een andere route. In totaal bezorgd de mailboot bij 54 families die in de Malborough sound langs de Pelorus baai/fjord wonen en werken. Dat kan natuurlijk niet uit vandaar dat men betalende passagiers meeneemt. We hebben prachtig weer maar de hele dag op het water, dus we zijn er op gekleed itt tot wat jongelui die in blote benen en halter t-shirts de boot op komen. Waar hebben we dat meer gezien, o ja bij de Tongariro trail🙄. De boot vaart om 9.30 weg en zal pas om 16.30 uur terugkeren. Er is koffie en thee aan boord maar voor de lunch heeft iedereen zelf moeten zorgen. De natuur is prachtig ook vanwege het mooie weer. Deze kleurt het water diep blauw tot aqua en groen en dat steekt prachtig af tegen de groene bergen. Het gebied is populair vanwege deze grootse natuur en privacy. 2/3 zijn vakantie huizen en 1/3 is permanente bewoning. Aan de ene kant zijn de huizen nog per weg bereikbaar en is er elektriciteit, de andere kant is geen weg en geen elektriciteit. Wel telefoonverbindingen. In de Malborough sounds worden heel veel mosselen gekweekt. Daarnaast is er veel productiehout en nog incidenteel schapen. De families zijn allemaal zelfvoorzienend (eigen groenten, fruit, melk, vlees en eieren etc). De Malborough sounds is een van de grootste mosselproducties van NZ. Het zijn ‘green mussels’. Per dag wordt er zo’n 15-17 ton per dag aan mosselen op gehaald en voor verwerking naar Havelock gebracht. Onderweg leveren we de post af bij de families en een ouder echtpaar die over een week weer worden opgehaald. Op de terugweg zien we nog een paar zeehonden die op visvangst zijn. We zien de scholen vissen en zeehonden zwemmen, het water is ongelofelijk helder. We varen nog langs een kleine kolonie aalscholvers. Ze hebben een aantal soorten in deze wateren. Op de terugweg rond 15.30 betrekt de lucht meer en meer. De eigenaar van de mailboot had het al voorspeld op basis van de weer/regenrapporten. De sfeer wordt dan ook direct anders in het fjord; de kleuren minder en somberder. Als we terug zijn is de lucht betrokken. We besluiten vanavond de mosselen te proberen, immers… Rob zegt:….😀😀. We kiezen voor “De mosselpot”, een gezellig ogend restaurant aan de enige hoofdstraat van Havelock, 5 minuten lopen vanaf de campsite. Hier een ruime keuze in mosselgerechten: we nemen een 2-persoons plate met een proeverij van de green mussels op allerlei wijzen klaar gemaakt. De mosselen zijn groter dan onze eigen mosselen. Bijna 2x zo groot als onze ‘jumbo of super’ variant en steviger. Al met al heerlijk (maar wij zijn gek op mosselen 😋). We komen nog even in gesprek met de Belgische serveersters. Zij is hier nu 2 weken en denkt er over om na een half jaar door te gaan naar Australië. Geeft aan dat zij en andere jongeren het wonen en werken in België en Nederland vele malen moeilijker vinden dan in NZ en Australië. We lopen naar ons camperhuis in een miezerige regen, zoals wederom voorspeld door de locals.