2016-11-10

Verrassende combinaties

10-11
We gaan opnieuw naar het Royal albatros center maar nu voor de Albatros tour. Het is de enige kolonie van albatrossen op een vast land dat ook bezocht kan worden. De andere kolonies, veel groter dan deze overigens, zitten op eilanden waar je als gewone toerist niet komt. Ze hebben hier 70 paartjes en doen er alles aan om de kolonie in aantallen te laten groeien maar ook te behouden. Door de opwarming wordt de huidige plek eigenlijk ook te warm vooral in de zomer. Vandaar dat er al sprenkeling installaties onder de grond van de klif zijn aangebracht om wat aan de temperatuur in de zomer te doen. We krijgen een verhaal en filmpje over de Albatros in deze kolonie en gaan dan naar de observatieruimte. Op het moment dat we binnenkomen wordt door een van de albatrossen net het 14e ei gelegd. Een bijzondere gebeurtenis. Een aantal jongelingen cirkelt om de top heen steeds op de wind meeliftend. Buiten de Albatrossen herbergt de klif ook zeemeeuwen (rode ogen, rode poten en zwarte ogen, zwarte poten). De zeemeeuwen met de rood accenten wordt bedreigd. Alhoewel de aantallen enorm lijken, holt dit getal achteruit en men is er nog niet achter waarom dat gebeurd en hoe ze dit kunnen stoppen. Daarnaast hebben ze een groot aantal aalscholvers en blauwe pinguïns en diverse soorten zeehonden, -leeuwen. Deze dieren leven naast elkaar op een grote rots die in zee uitsteekt en in de nabijheid van mensen. De grote hoeveelheid meeuwen scheiden overigens een behoorlijke hoeveelheid meeuwenstront af. Buiten het centrum is het verstandig om met een hoofddeksel te lopen. Jammer genoeg is stank niet te fotograferen😝. Dan richting Te Omarue. Dit keer langs de kustweg ‘Portobello road’ terug. Voor mij een stuk relaxter. Dwars door Dunedin, lijkt een heel gezellige stad en schijnt het ook te zijn. Maar wij gaan door. Noodgedwongen de sh1 maar na een aantal kilometers kunnen we er af en langs een kustweg te rijden. De kust van nieuw zeeland blijft spectaculair elke bocht weer. Ik heb inmiddels besloten tot Mouraki te gaan. We checken in bij Mouraki Village Holiday park. Hier dichtbij zijn de Mouraki boulders op het strand maar ook hier de geelogige pinguïns bij de vuurtoren. Tsja we zijn nu in NZ en in Nederland heb je ze niet, dus om half 5 gaan we richting vuurtoren. Er is hier een groot stuk afgezet waar je niet mag komen om de nesten niet te verstoren. Je zit er dus een redelijk stuk vanaf. Maar ze kunnen niet alle kliffen afzetten. Een deel is dus wel toegankelijk. Bovenop is met een paar lijnen een nest van de kleine blauwe pinguïn afgezet. Moeder of vader ligt echter goed zichtbaar met de ogen dicht in het zonnetje. Beneden op de rotsen liggen de grote zeeleeuwen maar bovenop de top ligt opeens weer een zeehond. En verder op ligt een jonge zeehond. Dat is toch wel een van de charmes van new zeeland, de toegankelijkheid van de natuur waarbij de mensen gevraagd worden, via borden (er is nauwelijks toezicht) deze met respect te behandelen. En dat dus ook doen. Rond 19.00 uur houden we het voor gezien en rijden terug naar de campsite. We moeten nog koken, macaroni vanavond maar dan met pasta. Tsja. Het einde van de vakantie komt inzicht en dan moet de voorraad opgegeten worden. En dat kan ook tot verrassende combinaties leiden😉.